تفاوت ویتامین های محلول در آب و محلول در چربی چیست؟

تفاوت ویتامین های محلول در آب و محلول در چربی

ویتامین ها ترکیبات آلی هستند که بدن به مقدار کم به آنها نیاز دارد و باید توسط غذاها تامین شوند زیرا بدن انسان غالباً قادر به ساخت ویتامین ها نیست. کمبود این ریز مغذی ها باعث ایجاد بسیاری از اختلالات در بدن می شود. ویتامین ها برای عملکرد طبیعی سلول ها و رشد بدن ضروری هستند.

ویتامین ها وظایف مختلفی برای کمک به عملکرد صحیح بدن دارند. برخی از ویتامین ها به مقاومت در برابر عفونت ها و حفظ سلامت اعصاب کمک می کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به بدن شما کمک کنند تا از غذا انرژی دریافت کنید برخی ویتامین ها نیز به لخته شدن سریع خون در هنگام خونریزی کمک می کنند.

معمولاً بهتر است به جای قرص، مواد مغذی مورد نیاز خود را از غذا دریافت کنید. به این دلیل که غذاهای غنی از مواد مغذی حاوی ترکیبات دیگری مانند فیبر هستند که مصرف همزمان آنها برای بدن مفید است.

اکثر افراد مسن می توانند تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از غذاها دریافت کنند. اما گاهی پیش می آید که مقدار بیشتری از این ریز مغذی ها برای بدن لازم است. در این حالت استفاده از ویتامین ها به صورت قرص و دارو ضرورت پیدا می کند. به عنوان مثال در بارداری و شیردهی بدن افراد به مقدار بیشتری ویتامین نیاز دارد. افرادی که دچار سو تغذیه شده اند و کودکان در حال رشد نیز نسبت به سایر افراد نیاز بیشتری به این ریز مغذی ها دارند.

۱۳ نوع ویتامین ضرور ی برای بدن وجود دارد. در حالت کلی ویتامین ها به دو دسته محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می شوند:

• ویتامینA
• ویتامین C
• ویتامین D
• ویتامین E
• ویتامین K
• ویتامین B1 تیامین
• ویتامین B2 یا ریبوفلاوین
• ویتامین B3 یا نیاسین
• ویتامین B6 یا پیریدوکسین
• ویتامینB12 سیانوکوبالامین
• اسید پانتوتنیک
• بیوتین
• فولات

تفاوت ساختاری ویتامین ها باعث تفاوت در حلالیت آنها می شود. از مهمترین ویتامین های حلال در چربی می توان ویتامین های A ، K، D وE را نام برد . ویتامین های گروه B ، و ویتامین C ازشاخص ترین ویتامین های محلول در آب هستند.

ویتامین های محلول در آب

همانطور که از نام این ویتامین ها مشخص است این ترکیبات به راحتی در آب حل شده و توسط بافت بدن جذب می شوند. به علت اینکه این ویتامین ها در بدن ذخیره نمی شوند، همواره باید مقدار کافی از آنها را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا بدن دچار کمبود نشود.

ویتامین سی یک ویتامین محلول در آب است که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند و ایمنی کلی بدن را بهبود می دهد. این ویتامین در کلاژن سازی، بهبود زخم و استخوان سازی نیز نقش دارد.

ویتامین های گروه ب نیز محلول در آب هستند و عملکردهای مختلفی را در بدن به عهده دارند از جمله نقش این ویتامین ها می توان به حفظ سیستم ایمنی، هضم غذا و تشکیل گلبول های خون اشاره کرد. مرکبات میوه هایی مانند پاپایا، خربزه، کلم بروکلی، ماهی آجیل و حبوبات منبع مناسبی برای ویتامین های محلول در آب هستند.

ویتامین های محلول در چربی

ویتامین‌های محلول در چربی، بر خلاف ویتامین‌های محلول در آب، توسط ذرات چربی در روده‌ها جذب می‌شوند و سپس از طریق جریان خون به کل بدن می‌روند. ویتامین های محلول در چربی دیرتر حل می شوند و به علت اینکه دفع آنها مانند ویتامین های محلول در آب سریع نیست، می تواند تا مدتی در بدن ذخیره شوند. بنابراین مقدار بیش از حد آنها می تواند برای کبد مشکل ایجاد کند. این ویتامین ها نقش اساسی در تناسب اندام، تقویت بینایی، مهار تومورها، جذب کلسیم و سلامت استخوان‌ها و دندان ها دارند.

ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که سلول ها را از آسیب حفظ می کند و ویتامین D در سلامت قلب و تقویت استخوان نقش اساسی دارد.
کره، شیر، زرده تخم مرغ، ماهی های چرب، روغن سبزیجات دانه ها و آجیل ها ، غلات کامل و سبزی های تیره منبع خوبی برای ویتامین های محلول در چربی هستند.

تفاوت بین ویتامین ها

همانطور که گفته شد عملکرد ویتامین های محلول در آب و محلول در چربی با هم متفاوت است. ویتامین های محلول در چربی ساختار آب گریزی دارند و استفاده بیش از حد از این ویتامین ها ممکن است برای بدن سمی باشد زیرا دفع نمی شوند و در بدن انباشته می شوند. این ویتامین ها برای اینکه در خون حل شوند نیاز به حامل دارند معمولاً علائم کمبود ویتامین های محلول در چربی به آرامی در بدن نشان داده می شوند.

ویتامین های محلول در آب در بدن انباشته نمی‌شوند و اضافه آنها به راحتی از بدن دفع می شود بنابراین سمیت ایجاد نمی کنند و یا سمیت آنها کم است. این ویتامین ها به راحتی و بدون نیاز به حامل همراه جریان خون حرکت می کنند و طبیعتی آب دوست دارند. علائم مربوط به کمبود ویتامین های آبدوست به سرعت در بدن آشکار می شود.

معمولا توصیه می شود برای جذب بهتر ویتامین های محلول در آب، آنها را همراه یک چربی مصرف کنید. برای مثال هنگام مصرف آب هویج افزودن مقداری روغن زیتون به آن، باعث خواهد شد جذب این ویتامین در بدن بهتر صورت بگیرد. اما این کار برای ویتامین های محلول در آب لازم نیست زیرا ترکیب اکثر مواد غذایی مقدار قابل توجهی آب دارد و جذب آنها را راحت تر می کند.

باید توجه داشت که ویتامین ها موادی مرتبط با سلامت بدن هستند بنابراین اگر نیاز دارید از مکمل ها استفاده کنید حتما باید از شرکت های معتبر اقدام به خرید کنید. هنگام خرید حتما به نشان های مراکز معتبر که دارو را تایید کرده اند توجه نمایید تا با مصرف مکمل های نامناسب به بدن آسیب نرسد.

معمولا بر روی محصولات مکمل کدها یا بارکدهایی وجود دارند که با ارسال آنها به شماره تعیین شده روی دارو می توانید از سلامت مکمل ها مطمئن شوید. این شماره ها به سازمان غذا و دارو وصل هستند و در صورت اصل بودن مکمل آن را تایید می کنند. شما با ارسال شماره بارکد حتی می توانید از تاریخ انقضای مکمل خریداری شده نیز مطلع شوید و با اطمینان خاطر مکمل خریداری شده را مصرف کنید.