» ناهنجاری های دندان » دندان اضافی
دندان اضافه
ناهنجاری های دندان

دندان اضافی

آذر 23, 1402 240182

دندان اضافه

 

در حالت عادی هر فرد در طول مدت عمر خود دارای ۲۰ عدد دندان شیری و ۳۲ عدد دندان دائمی هستند. اما گاهی ممکن است دندان اضافی رویش کند که در حالت عادی نباید به وجود آید. به این روند هایپردنت یا هایپردنتی (Hyperdontia ) می گویند جزو ناهنجاری های دندان دسته بندی می شود.

|مقالات مرتبط : ناهنجاری های دندان

به بیان دیگر به وضعیتی که تعداد دندان های شیری بیش از ۲۰ عدد و تعداد دندان های دائمی بیش از ۳۲ عدد باشند را دندان اضافی یا هایپردنت یا هایپردنتی می گویند. در این مقاله قصد داریم تا انواع دندان اضافی، علت رشد دندان اضافی و راه های درمان آن را با هم بررسی کنیم. با ما همراه باشید.


انواع دندان اضافی

رویش دندان اضافی در دهان انواع مختلفی دارد. که در هر بخشی از قوس دندانی ممکن است اتفاق بیوفتد. ولی بیشتر این اتفاق در دندان های دائمی جلویی دیده می شود، هرکدام بنا بر موقعیت رویش دندان اضافی نام های متفاوتی دارند.
• ماگزیلاری مزیودنس: اگر در موقعیت دندان های جلویی کناری در فک بالا دندان اضافی رویش کند به آن ماگزیلاری مزیودنس گفته می شود که شایع ترین نوع این ناهنجاری دندانی است.
• دیستودنز یا دیستومولر: رویش دندان مربوط به دندان های بزرگ آسیاب فک بالا و فک پایین دیستودنس یا دیستومولر می گویند. که در واقع پشت دندان عقل قرار می گیرد.
• پارامولار: اگر رویش دندان نزدیک دندان آسیا باشد به آن پارامولار می گویند.
• ناتال یا زایشی: در هنگام تولد دندان اضافی شیری نیز رویش می کند که به آن ناتال یا زایشی گفته می شود.
• سوپلیمنتا یا تکمیلی: دندان اضافی هم شکل دندان های اضافی بود سوپلیمنتا یا تکمیلی نام دارد.
• رودیمنتاری یا دندان ناقص: به دندان های اضافی که هم شکل دندان های طبیعی نباشند می گویند که با توجه به شکل ظاهری آن ها به دسته های متفاوتی تبدیل می شوند.
دندان های ناقص مخروطی، دندان‌های ناقص زگیلی یا تابرکولیت، دندان‌های مولاری فرم از انواع دندان های ناقص به حساب می آید.

بخوانید  دیپ بایت

دندان اضافی در چه افرادی رویش می کند؟

این عارضه دندانی به دلیل رشد غیر طبیعی دندان اتفاق می افتد که حدود یک تا چهار درصد از جمعیت کشور به این عارضه مبتلا می شوند. در موارد عادی یک دندان ممکن است رویش غیر عادی داشته باشد اما در بعضی از موارد نیز مشاهده می کنیم که چند ردیف دندان جلو آمده است.
محققین بر این باور هستند که ژنتیک عامل اصلی رویش دندان های اضافی است. اما در برخی از بیماری ها نظیر سندرم گاردنر و سندرم اهلر دانلس ممکن است این اتفاق رخ دهد.
افرادی که دارای بد شکلی های دهان مثل شکاف لب و شکاف کام هستند هم امکان رویش دندان اضافی وجود دارد.

مشکلات دندان اضافی چیست؟

• مشکلات زیبایی و عملکردی: بیرون زدن دندان اضافی در دندان های جلویی زیبایی فرد را به خطر می اندازد و جلوه خوبی برای ببیننده ندارد. اما در اصل مشکلات بالینی برای فرد به وجود می آورد که با کشیدن دندان بر طرف می شود.
• بهم ریختگی و شلوغی دندان ها: با رویش دندان اضافی ممکن است دندان های مجاور کامل رشد نکنند و بهم ریختگی و نامرتبی دندان ها را در پی داشته باشد. در صورت عدم رسیدگی به موقع، در آینده برای رفع این مشکل باید ارتودنسی انجام دهید.
• ایجاد کیست یا تومور: رویش دندان اضافی را باید جدی بگیرید.در صورت عدم درمان، ممکن است از بوجود آمدن ایجاد کیست یا تومور در لثه ها اذیت شوید.
• کج شدن و عدم بیرون زدن دندان های نرمال: گاهی با رویش دندان های اضافی به دیگر دندان ها فشار وارد می کنند و موجب کج شدگی آن ها می شود که در این صورت غذا خوردن را سخت تر می کند. در برخی موارد نیز ممکن است رویش دندان های اضافی موجب شود تا با دندان های عادی جوش بخورد که در نهایت سبب تجزیه و پوسیدگی قرار بگیرند.

بخوانید  قیمت دندانپزشکی و ارتودنسی و کشیدن دندان 1402

درمان دندان اضافی چگونه است؟

نکته مهمی که باید به آن توجه کنید این است که شما هیچ گاه جلوی رویش و بیرون زدگی دندان اضافی را نمی توانید بگیرید. بلکه می توانید دندان اضافی را همراستا با دندان های مجاور دیگر مد نظر قرار بگیرید. اما درمان اصلی آن تنها کشیدن دندان اضافی است.
اگر دندان اضافی برای دندان های دیگر مضرر باشد و به آن ها آسیب برساند باید حتما درمان را انجام دهید، اما اگر هیچ گونه مشکلی برای دندان های مجاور ایجاد نکند بهتر است آن را نکشید زیرا عوارض کشیدن دندان به مراتب دردناک تر است، از جمله این عوارض بریدن یا قطع شدن رگهای خونی و عصبی، بیرون زدن نامناسب دندانها، آنکیلوز، شکستگی توبروزیته ماگزیلاری و در خطر قرار گرفتن سینوس ماگزیلاری و فضای بالی فکی (pterygomaxillary ) می باشد.

با توجه به موقعیت دندان های اضافی گاهی برای کشیدن آن ها نیاز به جراحی وجود دارد که در این صورت با بی حسی یا بی هوشی این کار صورت می گیرد.
اما اگر می خواهید از این عارضه جلوگیری کنید بهتر است فرزند خود را در سن هفت سالگی به ارتودنتیست نشان دهید. که در این صورت متخصص می تواند وجود دندان اضافی را تشخیص دهد تا درمان آن قبل از بروز هرگونه مشکل پیچیده تر صورت گیرد. برای بررسی وضعیت دندانی خود باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

به این نوشته امتیاز بدهید!

آواتار واحد نویسندگی دندان لند

واحد نویسندگی دندان لند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×